Seçime Giderken...

Köşe Yazıları / Melih Can Kalender

22 Temmuz genel seçimlerine günler kaldı. Seçim çalışmaları gün geçtikçe hızlanıyor. Kimileri kendisi için, kimileri bir başkası için, kimileri de memleketi için çalışıyor... Bu çalışanların dışında bir de seçmen kitlesi var. Ve ne yazık ki bizde ,Emirdağ'da, her geçen gün azalan bir kitle...Önce duruma seçmen gözüyle bakalım. Açık ve net. Artık Emirdağ seçmeni değil ülkemiz seçmeni için seçim bir anlam ifade etmiyor. Herkes yıllardır aynı şeylerden şikayet ediyor, birilerine seslerini duyurmaya çalışıyor; ama nafile. Görünüşe göre seçmen bu durumdan bıkmış gibi. Çünkü onlara göre kim gelirse gelsin değişecek bir şey yok! O yüzden baştakinin adı Ahmet veya Mehmet olmuş fark etmiyor.Partiler seçmen için pusulalar, yollar, bildirgeler hazırlıyor. Okuyan, inceleyen bir seçmen olduğunu düşünmüyorum. Seçmen bu bilgileri bir şekilde duyuyor. Bu duyumlar da propaganda yapan kişilerden oluyordur herhalde. Zaten hazırlanan bildirgeler, pusulalar da ortada... Yapılması bu ülkede pek mümkün görünmeyen işler, vaatler... 1940'lardan bu yana sanki babadan, oğula, toruna aktarılıyor tecrübeler... Hatta şarkılar bile yazılıp söyleniyor siyasilerin boş vaatleri üzerine...Hiç seçilecek kişi olmamış olarak olaya tabiki siyasiler gözüyle bakamam; ama genel görünüş hakkında birkaç şey söyleyeceğim.İlçemizi yaklaşık bir aydır gözlemliyorum. Başlangıçta pek seçim havası yoktu. Çünkü, herkes ekmek parasının derdindeydi, esnaf, halk herkes gurbetçiyi bekliyordu. Zaman ilerledikçe seçimin ciddiyeti halka yansıdı. Kahvelerde konu seçim olmaya başladı. Caddelerde seçim arabaları gezmeye başladı. Geçtiğimiz yollar bayraklarla doldu.Milletvekili listeleri açıklandı. Aslında bir nevi Emirdağ'ın ne kadar değerli olduğu açıklandı. Bu konudaki görüşüm net. Emirdağ Afyon'un ilçelerinden biri. Öyle normal bir ilçe de değil. İnsanlarıyla Afyon'dan ayrılan bir ilçe. 7 milletvekili çıkarabiliyor Afyon. 20 yıldır da temsil edilmiyor bu ilçe. Hem de Türkiye’de döviz girişi en fazla olan ilçe. Hem de Anadolu'nun ortasında merkezi, 100.000'den fazla gurbetçisi olan, geçmişi yüzyıllara dayanan, kültür abidesi bir ilçe. Kimse kusura bakmasın ama bir milletvekili dahi meclise gönderemememiz ayıptır. Bu ayıba listeleri hazırlayan siyasiler de dahildir, biz de. Bir türlü birlik olamayan biz...Siyasilerin de ilçeye bakışı farklı farklı... Kimi vekil adayları kendi geliyor, kimisi de arabasını gönderiyor... Emirdağ'ın en önemli günü salı ya. Sadece bir salı, vekil adaylarını yolluyor. Boy gösterip geliyorlar. Ya zaten Emirdağ ne ki? Toplasan 20.000 oyu var. İstese bir vekil bile seçemez. Bu konuda bazı densizler de ilginç sözler de sarf etmiyor değil: "Bizim Emirdağ'dan adayımız yok. Zaten propaganda yapmamıza da gerek yok." Çünkü onlar emin, zafer kendilerinin. Bunun söyleyen de Emirdağlı. Bilmiyorlarmış gibi davranıyorlar geçen seçimde atılmayan oylar sayesinde iktidar olduklarını... Ülkenin tek hakimi olduklarını zannediyorlar...Kimileri de vekil adayı olmanın dahi önemli bir şey olduğunu düşünüyorlar ki, hep burunları havada gezip daha şimdiden seçilse nasıl bir vekil olabileceğinin mesajlarını veriyorlar. Arabalarına şoför bulup kendileri gibi de vekil gibi arkada oturup hava atıyorlar. Ama bir sorunları var halka karışamıyorlar. Çünkü halk içine alamıyor onları. Sorun halkta mı? Hayır. Halkı temsili kolay bir iş gibi görüp atlıyorlar adaylık için. Daha bir siyasi geçmişi bile olmadan, tecrübesizce, halkını tanımadan, halkı onu tanımadan. Unutmadan vekil olmak sorun değil. Varsa 500 milyon kadar paran, başvur bağımsız adaylık için. Bitti. Milletvekili adayısın.Sonuç olarak biz burada bir şeyler karalıyoruz ama; karaladıklarımız, yazdıklarımız burada okuyanlardan ibaret. Yani ihtiyacımız olan durum birlik olmak ve sesimizi ülke çapında duyurabilecek birini bulmak...