Emirdağ MYO Anılarım / Fikret Fıçıcı

Haberler / Görsel Medya

• 11.03.2009 00:36
• Yorumlar

Emirdağ'ın tek haber dergisi Emirdağ Postası'ndaki yazısı beğeni toplayan Fikret Fıçıcı'nın yazısını sizlerle paylaşıyoruz. Aslen Emirdağ Salihler köyünden olup,Emirdağ Orta Okulundan mezun olmam hayatım boyunca bana Emirdağ'a ve yöreme ne katkı sağlayabilirim sorusunu sordurdu. Tahsil hayatım ve memuriyet hayatım Emirdağ dışında geçmesi bende Emirdağ özlemini daha da arttırdı. Memuriyet hayatımı sona erdirip,emekli olduğum 1993 yılında Afyon'da Kocatepe Üniversitesi kuruldu. Bende o günlerde Afyon'a gittiğimde Üniversiteye uğrayıp rektör Şahabettin Yiğitbaşı ziyaret ettiğimde kendisinin Emirdağ'a da Meslek Yüksek Okulu açacağını söyledi. İstersem Meslek Yüksek Okuluna müdür atayacağını belirtti. Çünkü benim 12 yıl Tarım Bakanlığında İl ve şube müdürü olarak görev yaptığımı son bitirdiğim okulumun Türkiye Orta Doğu Amme İdaresi Enstitüsü olduğunu, bu görev için yeterliliğimi belirtiyordu. Ben aldığım teklif karşısında bir an şaşırdım. Sonunda karar verip, tamam dedim. Ben o tarihte 44 yaşında genç bir emekli idim. Bu gibi görevleri rahat başarırım diye düşündüm. Kendi kendime Bolvadinli üniversiteye rektör olursa ben neden Yüksek okul müdürün olmayayım dedim. Atamam 1993 yılı haziran ayında resmileşti. Tayin emrimi alıp Emirdağ'a geldiğimde, daha önce halı fabrikası olarak yapılıp, 25 senedir boş kalan Em-Der(Emirdağ Deri Sanayi) binalarının okula tahsis olduğunu öğrendim. Üç ay sonra eğitime açılacak okulun binaları perişan, bir kuruş ödeneği de yoktu. Personelse daha atanmamıştı. Okulun iki bölümle açılacağı resmileşmişti. Açılacak bölümler, Halı Kilim Dokuma ve Makine Ressamlığı idi. Rektör beye neden bu bölümleri açacağız dediğimde, kendisi ben çocukluğumdan beri Emirdağ kilimlerine hayranım onun için bu bölümü Emirdağ'a uygun gördüm, Makine bölümü ise ayni bölüm Bolvadin'de var oradan hoca işini hallederiz idi. Kısa bir süre sonra Metin Akın'da atandı, artık iki kişi idik. kimiz gece gündüz demeden okulu açılmaya hazırladık. Bu arada Emirdağ'da Yüksek okul yaptırma ve yaşatma derneği kurulmuş, başkanlığa Ticaret Odası Başkanı Fazlı Halaç getirilmişti.

Yanımızda dernek yöneticileri, Emirdağ belediye başkanı Ali Kocaman veismini saymakla bitiremeyeceğim yüzlerce Emirdağlı hemşerim vardı.Durmadan çalışılıyor, halktan yardım toplanıyordu. O günlerde Emirdağ'akaymakam İbrahim Avcı atanmış, o da okul için canla başla çalışıyordu.Emirdağ, Eskişehir, İstanbul, Ankara'daki hemşerilerimizin derneğeyardımları artarak sürüyordu. Her gün yapılan yardımlar belediyehoparlöründen okunuyor, ismini duyurmak isteyen hemşerilerimiz daha çokyardım yapıyordu. Bu arada İzmir'den hemşerimiz rahmetli Mehmet Bilalbir kamyon dolusu okul demirbaş eşyasını okulumuza kadar bizzatgetirip, eliyle teslim etti. Artık iş kolaydı okul yapılan tadilat vetamiratlarla zamanında eğitime yetişti.Rektör Üniversite de katıldığımtoplantılarda Emirdağ'ı örnek gösteriyordu. Artık okulumuz hazır ikibölümde yüz öğrencimiz vardı. Okul açılırken idari ve öğrenimelemanları da geldi. Okulumuza gelen kız öğrencilerimiz için dernekadına bina kiralayıp,onlara kalacak yerde hazırladık. O yıl sıkıntımızolmadı. Bizim hedefimiz Bolvadin Meslek Yüksek Okuluna yetişmekti.Çünkü Bolvadin'de yüksek okul 15 yıl önce kurulmuş, 13 bölümü 1500öğrencisi vardı. Biz de ikinci yıla iki bölüm daha isteyip bölümsayımızı 4'e öğrenci sayımızı üç yüze çıkardık. Üçüncü yılsa bölümsayımız altı olup,öğrenci sayımız 550'ye ulaştı. Yeni bölümlerimiz,inşaat, harita, işletme, Hayvan yetiştiriciliği ve sağlığı idi. Buarada öğrenci sayısı artınca ilk kız yurdu yetersiz kaldı. Şehirmerkezinde Beyaz Saray binasının bir katını komple kiraladık,kızlarımız orada kaldı. Erkek öğrencilerimize de Emirdağ Otel'ini yurtaçtık. Emirdağ'ında yurt varmış diyen bir çok öğrenci tercihini busayede Emirdağ'a yaptı.

Emirdağ doğası gereği yeşile muhtaçtı. Okulun bahçesine yüzlerce fidandiktik. Bu arada hayır sever bir hemşerimiz ölen kızının adına okulaçeşme yapmak üzere bağış yaptı. Onun hayratı ile ağaçların içine güzelbir çeşme yaptık. Hem ağaçlar sulandı, hem de öğrenciler bol bol içti.Okul cıvıl cıvıl olmuştu.

Geçen süre içinde okulumuzun öğretim kadrosu datamamlanmıştı.Okulumuzda Makine, inşaat, harita, ziraat mühendisleri,veteriner hekim, işletmeci gibi dallarda öğretim elemanları görevyapıyordu. Onlarla derslerinin dışında Emirdağ'a ne yapabilirizkonusunu tartışmaya başladık. Emirdağ esnaf, sanatkar, çiftçi ,bürokratlar ve oda başkanları ile bir araya gelip projeler geliştirmeyebaşladık. Emirdağ sosyal yapısını incelemek üzere, üniversite,kaymakamlık iş birliği ile Emirdağ Kültür araştırmaları sempozyumudüzenledik. Sempozyum bildirileri Emirdağ kaymakamlığınca kitap olarakbasıldı. Çalışmalarımız Emirdağ dışında da ses getirdi.İstanbul'daEmirdağlı iş adamımız Ruhi Çınar yaptığı 5000 başlık hayvancılıkprojesini Emirdağ dört yolda uygulamak için okulumuzun yardımınıistedi. Projede süt fabrikası, yem fabrikası, et entegre tesisi,damızlık üretim üniteleri yer alıyordu. Tek şartı 50 Emirdağlıhemşerimizin projeye ortak olması idi. O sayıyı bulamadık. Yineİstanbul'da iş adamı hemşerimiz Fehmi Denizli Emirdağ sanayine okulumuzöncülüğünde projeler getirdi. Sanayicilerimizle günlerce tartışmamızarağmen Emirdağ yeterli desteği gösteremedi. Bizim beş yılda hedefimizolan 1500 öğrenciye ulaşmamız hedef olmaktan çıkıp, yavaş yavaşgerçekleşiyordu. Çarşıda esnafa sorduğumda öğrencilerin gelmesiyle birhareketlilik oldu mu sorusuna herkes okuldan memnundu. Berberinden,manavına, terzisinden, lokantacısına, evleri boş olanlardan,otobüsçüsüne herkes öğrencilerden kazanç temin ediyordu. Benim deinancım bu idi. Çünkü Emirdağ yıllardır bitip, tükenmeden göçveriyordu. Göçlerin sebebi ise işsizlik ve geçim darlığı idi. Bolvadinbu sayede göçü önlemişti. Bolvadin'de halen Yüksek okulun 4000öğrencisi bulunmakta olup, Bolvadinlinin bana dediği gibi "yüksek okulbize altın yumurtlayan tavuktur.Biz yüksek okula sahip çıkarız" sözüidi.
O günlerde yaptığımız bir işte okula gerekli arsayı temin etmekti.Okul açılır açılmaz Em-Der'e ait tapuyu okul adına aldık. Okula bitişik147 dekar arsayı da okula tahsis ettirdik. O yıllarda üniversitenindahi tapulu mülkü yoktu. Ben görevden ayrılalı 12 yıl oldu. Hala 147dekar arsaya hiç bir tesis yapılmadı. Halbuki buralara ek binalarsosyal tesisler yapılabilir. O zaman 1000 değil 3000 öğrenci Emirdağ'agetirilir.

Okulda bulunduğum bir gün o zamanki Gümüşhane Kelkit Kaymakamı NuriOkutan geldi. Bana teklifi Halı kilim dokuma bölümünden o yıl mezunolan tüm mezunları Kelkit'e götürüp öğretici olarak görev vereceğiydi.Kelkit'te Aydın Doğan'ın desteği ile 2000 kilim tezgahı ile üretimyaptıklarını, dokuyucuların başına öğretici bulamadıklarını söyledi.Halen Nuri Okutan Trabzon valisidir. Daha bir hafta önce detelevizyonda izlediğim ve o yıllarda okulumuzda derse gelen NevzatAypek’tir. Nevzat Aypek şimdi Gazi Üniversitesi Ticaret Turizm EğitimFakültesi dekanı olmuştur. Ayrıca Ankara Ostim üst yönetiminde görevalmıştır.Kendisini arayıp görevlerinden dolayı tebrik ettim.

Ben bu yazımla o günleri tekrar hatırladım. Anılar sahifelere sığmaz.Ne yazık ki hayallerim tam gerçekleşemedi. Ailevi nedenlerle üç yılsonra tekrar emekli oldum. Ancak Emirdağ her an hizmete aç. ZamanındaAfyon'un nüfus olarak en büyük ilçesi iken yıllarca yaşanan göçlerlenüfusu çok azalmıştır. İçi boş heybetli bir ağaç gibi olmuştur. BenimEmirdağ içinde ve dışında yaşayan tüm hemşerilerimizden ricam atayurtlarına sahip çıkmalarıdır.Emirdağ dört yol ise sanayiciler içinyatırıma en uygun yerlerden biridir. > Emirdağ Postası

Paylaş

• Tweet

• Okunma: 4760